سه شنبه من!

دیروز بالاخره امتحان دایی رو دادم ! و اینکه امتحان زبانم هم قبول شدم، اینم واسم جنبه یه هفت خان رستم داشت واقعاً بعضی وقتها اثبات چیزی منجر به زیر سؤال بردن واقعیت میشه و بهتر اینه که فقط صبر کنیم دیر یا زود خودش باید اثبات بشه!

صبح از حرکت پت زیاد خوشم نیومد ولی وقتی با خودم فکر می کنم که چرا اونا حق دارن از دست من به هیچ دلیلی ناراحت باشن و من کارشونو نادیده بگیرم یه کم عمل برخورد متقابل در من زیاد شد هر چند... هیچ وقت نتونستم خوب فیلم بازی کنم!

سر کلاس دایی یه کم زیادی حالم گرفته شد واسه خودم از اینکه ...! هی بعد کلاس رفتم پیش دایی یه کم مقاله سرچ کرد و بهم داد...

خیلی خسته بودم ترجیحاً قرارمو با مسعود کنسل کردم و رفتم اتاق و با اووو یه کم حرف زدیم! اینکه چه حالی داشتم زیاد حال خوشی نداشتم واینکه چی می خاستم هم نمی دونم! با هم رفتیم رستوران شام بخوریم شوبام هم با مابود جالب از من تعریف می کرد اینکه می گفت قبل از دیدن تو فکر می کردم دخترای ایرانی خجالتی هستن ولی تو اینطور نیستی! ازم خواست  پارتیه جمعه رو شرکت کنم و برقصم گفتم مسعود نمیزاره! مسعود هم گفت این دختر ایرانی تو رقصیدن شایه! به هر حال از این حرفا و سرکار گذاشتن و خندوندنشون یه کم راضیم کرد!

رفتیم تاماسات آب میوه و چیپس خوردیم و همچنین حرف زدیم یه طوری که احساس کنم از امتحان فارغ شدم

مسعود کمی ار فیلمهای خانوادگیش رو نشون می داد یه کم بعضی صحنه های زندیگیش غم آلود بود ولی اینقدر آروم و مهربون بودنش واسم جالب بود ! ....خدایی واسه این همه پرینت رنگی امروز کلی شرمندم کرد! از جمله پسراییه که باوجود اینکه خودش نبود بعضی چیزها رو در خودش اقرار می کنه ولی بعضی ویژگی هاش کاملا ستودنیه! اینو از دینش می دونه ولی من نمی تونم قبول کنم هنوز! خیلی خسته بودم وقتی رسیدم خونه دیدم فرناز و عزیزه میخان باهام حرف بزنن از اینکه نمیتونستم خودمو خوب نشون بدم تمایلی به ادامه نداشتم

شب خیلی عجیب خوابیدم نا جایی که متوجه 5 میس کال دو اس ام اس هم نشده بودم!!!!

خدایا کمکم کن...