برگرد
ای آنکه لحظه ای سفر به فراموشی از خود را تجربه می کنی، برگرد... بی شک شهر من پر است از خوردنهای بی تلنگر، شنیدن های بی گفتار، لبخندهای نا رضا، فریادهای بی صدا، خشم های بی غصه، رفاقت های بی معنا و قضاوت های ناعادل و ... اما هر چه هست برگرد ! زیاد هم دور نیستی...
هر چه باشد باشد!
فراموشم نمی شود اگر خدایی دارم به وسعت همه داشته ها و نداشته هایم ... زیباترین پدر و مادر دنیا...
ای خدای من شکرت! رهایم مکن و زیباترین داده هایت را برایم حفظ کن...آمین
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد